Verloren tegen de beestjes...

Vandaag even iets niet handwerk-gerelateerd.

Ik woon in een stad (een heel mooie stad!), en heb een klein terras. Qua planten, is het niet veel soeps (ook omdat we iedere zomer 't terras gebruiken als stelruimte voor bouwmaterialen. Dat heb je als je alles zelf doet...).

Mijn 2 pronkstukken, een prachtige varen in de achtermuur en een ligusterstruik (die bloemetjes ruiken zo heerlijk!) zijn door de jaren met hand en tand verdedigd tegen bakstenen, mortel, houten balken en alle andere bouwmateriaal en hebben het al die tijd overleefd.

Tot nu.

Nog nooit heb ik zoveel soorten bladluizen gezien. De mieren en lieveheersbeestjes houden die populatie meestal goed onder controle, maar dit jaar is 't wat uit de hand gelopen. Zelfs uienwater helpt niet.
(Uienwater is een biologisch verdelgingsmiddel, dat je krijgt door de bruine schillen van uien in water te weken (tot het bruin ziet) en dat dan te vernevelen over de geïnfecteerde plant. Het is meestal zeer effectief, maar ik heb deze lente gewoon niet genoeg kunnen sproeien, vrees ik. Gelukkig heb ik mijn verplantte citroenmelisse er wel mee kunnen redden).

Maar dé grote boosdoener is deze:

De taxuskever. En hij is zo gemeen als hij eruit ziet. Dit is de vangst van 1 (!!!!) avond. En we zijn zo al een paar dagen bezig. Ze zijn normaal zo'n 9 à 11mm groot, ik zit natuurlijk met reuzen opgescheept: 13mm is geen uitzondering (ja, ik heb ze nagemeten...) En blijkbaar moeilijk te bestrijden (ik ga eerst nog wat huis-tuin- en keukenmiddeltjes testen voor ik naar pesticiden grijp. Gebruik dat echt niet graag.).
Vooral 's nachts actief, vreet die kever dus alle blaadjes op. Met dit als resultaat:

Amper nog een groen blaadje en alle nieuwe knoppen uitgedroogd... En de paar blaadjes die er nog zijn, zitten dus onder de bladluizen. Arghh! Ik vrees dat ik de strijd moet opgeven, de boel kort snoeien en hopen dat ie weer opschiet... Ik verlies niet graag. 

Gelukkig staat m'n varen nog mooi...